کمربند جیوجیتسوی برزیلی

به یک جیوجیتسو کار کمربند های رنگی مختلف اعطا می شود تا نشان دهنده افزایش سطح دانش فنی و مهارت عملی او باشد.  در حالی که ساختار سیستم منشاء آن را با سیستم رده بندی جودو و منشأ همه کمربندهای رنگی به اشتراک می گذارد ، اکنون حاوی بسیاری از جنبه ها و مضامین منحصر به فرد خود است.  برخی از این تفاوت ها نسبتاً جزئی هستند ، مانند تقسیم بین کمربندهای جوان و بزرگسال و سیستم نوار یا درجه است .
 
به طور سنتی ، کمربند جیوجیتسوی برزیلی مفهوم نمایش مهارت های رقابتی به عنوان یک مسیر تبلیغاتی سریع و به دست آمده صادق است.  برخی از مدارس به دلیل طولانی بودن فاصله بین پیشرفت ، کمربند سبز را برای بزرگسالان بین رده های کمربند سفید و آبی قرار داده اند.

علاوه بر این ، استفاده از کمربند خاکستری برای بسیاری از برنامه های کودکان برای نشان دادن پیشرفت بین رتبه بندی کمربندهای سفید و زرد ایجاد شده است. بر خلاف برخی از هنرهای رزمی مانند تکواندو و کاراته ، یک کمربند سیاه در جیو جیتسو در برزیل معمولاً بیش از چندین سال برای کسب تجربه به طول می انجامد و این رتبه به طور کلی سطح کارشناسی محسوب می شود.

مدت زمانی که برای رسیدن به رتبه کمربند سیاه لازم است بین کارشناسان متخصص متفاوت است.  بعضي از افراد برجسته كه سابقه قبلي در ساير رشته هاي رزمي را داشتند ، بدون دريافت رتبه هاي مياني ، مستقيماً به رتبه كمربند سياه ارتقاء يافتند.

برخی دیگر در بازه های زمانی نسبتاً کوتاهی به این مقام رسیده اند. به غیر از موارد استثنائی مانند اینها ، میانگین مدت زمان حدود 10 سال با یک برنامه آموزشی مداوم است. با این حال ، ریرون گریسی (نوه بنیانگذاران هلیو گریسی و کارلوس گریسی اظهار داشته است که میانگین 10-12 سال بیشتر از حد لازم است،  و این نشان می دهد که معمولاً مانع پیشرفت می شود و پیشرفت به کمربند سیاه باید 7 سال طول بکشد.