فروشگاه
عضویت در آکادمی

هیچ محصولی در سبد خرید نیست.

هنرهای رزمی ترکیبی

مبارزات ترکیبی

هنر های رزمی ترکیبی ، اِم‌اِم‌اِی (MMA)و یا همان مبارزات ترکیبی که اکثراً عام آن را با اسم مبارزات آزاد به یاد می‌آورند.

مبارزات ترکیبی یک ورزش رزمی‌ است که در آن با حریف به جدال کامل پرداخته می‌شود و بر اساس ضربات دست و پا ، فنون گلاویزی وتسلیمی (جیوجیتسو) و مبارزه در خاک (روی زمین) پایه گذاری شده است و علاوه بر آن تلفیقی از دیگر هنرهای رزمی از سراسر جهان در آن به کار رفته است .

 اما دلیل اصلی اینکه جوجیتسو برزیلی کاربرد بسیار زیادی در مبارزات ترکیبی یا همان ام‌ام‌ای دارد بر میگردد به قبل از قرن بیست و یکم . درآن زمان قبل از وجود UFC ، در برزیل چیزی شبیه به ام‌ام‌ای که هیچ قانون خاصی نداشته به نام (Vale Tudo) وجودداشته که به زبان پرتغالی که در برزیل به کار می‌رود این معنا را دارد که (هر چیز که می‌شود) و ورزشکاران از تمام رشته ها با لباس های سنتی رشته‌ی خود در آن میادین به رقابت می‌پرداختند .

 فایترها و مسابقه دهنده های خانواده‌ی گریسی هم که ابداع کنندگان جوجیتسو‌برزیلی بودند در این رقابت ها برای شکوفایی و نشان دادن سبک خود به جهانیان به رقابت و مسابقه پرداختند .

شکوفایی جوجیتسو در مسابقات UFC

رویداد ufc1 به طور مشترک توسط Rorion Gracie و Art Davie (برگزار کننده‌ی مسابقات ufc) در Torrance منطقه‌ای واقع در جنوب‌غربی لس‌آنجلس در تاریخ ۱۱ نوامبر سال ۱۹۹۳ میلادی برگزار شد که در آن هشت نفر از رشته های : Kenpo (کاراته‌ی آمریکایی) ، کیک‌بوکسینگ‌ ، Sumo( کشتی باستانی ژاپن)، Savate (بوکس فرانسوی) ،Shootfighting(تلفیقی از کشتی‌کج ، موی‌تای و جوجیتسو) ، بوکس و جوجیتسو برزیلی حضور داشتند و نفر قهرمان50,000 دلار به عنوان جایزه دریافت می‌کرد .

 وقتی که روریون گریسی تمامی حریفانش را در آن رقابت ها با Submission (فن تسلیمی) میان آن همه رشته‌ی رزمی ازسراسر جهان شکست داد همه‌ی آنها متوجه کاربرد زیاد و ضروری بودن جوجیتسو برای ام‌ام‌ای شدند.

جوجیتسو برزیلی (Brazilian jiu jitsu) نوعی هنر رزمی است که بر فنون گلاویزی و مبارزه در وضعیت خاک تأکید دارد. در مبارزات این رشته هدف نهایی به‌دست آوردن وضعیت برتر نسبت به حریف و بی‌دفاع ساختن او با استفاده از تکنیک‌های قفل‌کننده‌است.

جوجیتسو برزیلی در اوایل سدهٔ بیست میلادی از هنر رزمی ژاپنی کودوکان جودو تکامل یافت که خود در سدهٔ نوزدهم بر اساس سبک جوجیتسو ژاپنی برخی مدارس ژاپن طراحی شده بود. از میان فنون جودو و جوجیتسو در جوجیتسو برزیلی تأکید بیشتر بر نه وازا (فنون خاک) است.

بنیان‌گذار این رشته برادران کارلوس و هلیو گریسی هستند. کارلوس جودو را از میتسویو مائدا استاد ژاپنی مقیم برزیل آموخت و سپس آن را به برادران و اعضای خانواده خود آموخت. قدرت این رشتهٔ رزمی برای نخستین بار با شروع مسابقات آزاد یو‌اف‌سی (UFC)که مبارزان از کلیه رشته‌ها در آن شرکت می‌کردند و پیروزی‌های اسطورهٔ این رشته رویز گریسی (Royce Gracie) بر همگان اثبات شد.

امروزه تمرین و آموزش جوجیتسو برای شرکت در مبارزات آزاد به یک اصل بدل شده‌است.این رشته بر این اصل تأکید دارد که یک شخص کوچک‌تر و ضعیف‌تر با به‌کارگیری صحیح تکنیک‌ها و شناخت شیوه‌های جابه جایی نیرو می‌تواند یک مهاجم بزرگ‌تر و قوی‌تر از خود را شکست دهد.

تمرین این رشته برای دفاع شخصی، شرکت در مسابقات ورزشی (جوجیتسو برزیلی و رشته‌های مشابه) و همچنین هنر های رزمی ترکیبی صورت می‌گیرد. در واقع می‌توان گفت این رشته شباهتی به ورزش‌هایی نظیر تکواندو، کاراته و کونگ فو ندارد و به‌طور کامل بر اساس اصول گلاویزی بنیان نهاده شده‌است.

نویسنده:سید امیر خوشبین

تماس با ما

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *